## [acuèlh](https://occitaniapirata.cahut.net/) musica [memòria](/memoria) [autras](/autras) [eveniments](/eveniments)
[⬅︎](/musica)
### Patric - l'Estaca [45t]
Ventadorn 1972
Ai causit de cantar l’ESTACA, de Lluis Llach
per que aquela estaca ont Siset e son pichòt
enfant son ligats es la nòstra tanben,
e perqué mai que mai la cançon de Llach
l'an interdicha en Catalonha.
Amb ma cançon per Euskadi ai pas volgut
portar pèira a un mit, mas solament indicar
que basca, catalana o occitana, la votz es parièra.
L’ai escricha per un que moriguét per son païs.
Son nom i fa pas ren. Foguèron força.
Fai ta mala vòl pas partir. Es pas sol tanpauc.
Es per aquestes ma cançon. E se de còps lo silenci
fa paur, se lo cant junta pas amb la volontat
de viure que te buta a cantar, cresi qu’es pas
una rason per se calar. Emai se se
metián tornar
a interdire l’Estaca per
« reconstitucion de cançon dissolguda »…
PATRIC.
☟ telecargar en ☟
[wav](https://occitaniapirata.cahut.net/files/musica/files/(1979)%20L'Aiatollah%20[wav].zip)
[flac](https://occitaniapirata.cahut.net/files/musica/files/(1979)%20L'Aiatollah%20[flac].zip)
[mp3](https://occitaniapirata.cahut.net/files/musica/files/(1979)%20L'Aiatollah%20[mp3].zip)
*
L'ESTACA
Lo vièlh Siset me parlava
De bon matin al portal
E lo soleh esperàvem
Los carris vesèm passar
Siset non veses l'estaca
Que i siam totes ligats
Se podèm pas s'en desfaire
Jamai podrem caminar
S'estirem totes vai tombar
Gaire de temps pòt pas durar
Segur que tomba, tomba, tomba
La clinada es a dejà
Se ieu l'estiri fòrt d'aquí
E tu la tiras fòrt d'ailà
Segur que tomba, tomba, tomba
E se ne podrem desliurar
Pasmens fa fòrça temps ara
Que se'n escorjan las mans
E quand la fòrça me daissa
Mai granda e larga ela ven
De tot segur qu'es poirida
Pasmens Siset pesa tant
De còps la fòrça m'oblida
Torna me dire ton cant
L'avi Siset que se cala
Mal vent que se l'emportèt
El sol sap ont es anat
E ieu sota lo portal
Mentre passan d'autres dròlles
Leve lo còl per cantar
Lo darrièr cant del Siset,
lo darrièr que m'ensenhèt
PER EUSKADI
Un aucèl s'es fach tuar
Dieu, qui cantarà
Lo caçaire a plan tirat
Dieu, l'ai vist tombar
Pasmens sa votz cantava la libertat
Un amor se vai finir
Dieu, l'òme es partit
L'an daissada sola aquí
Dieu, sul grand camin
Pasmens coma èra bèla son amistat
Un soldat a paur del fuòc
Dieu, es un enfant
Tèsta nauta dirà òc
Dieu per lo combat
Pasmens per aquela guèrra es un mòrt jà
Un òme s'es fach tuar
Dieu, sa libertat
E l'amor per son païs
Dieu, l'a tròp cridat
Tèsta nauta l'as ganhat, amic aquel combat
Pasmens, que ma cançon te cante mon amistat ...
FAI TA MALA
Son arribats un dimenge
Amb lo trin de Paris
An cercat dins lo vilatge
Lo cap de gara e li an dit
Fai ta mala mon brave
L'a decidat lo govern
Ara la linha es copada
Fai ta mala vai te'n
Dempuèi òm l'apelava "Fai Ta Mala"
E la mala jamai la faguèt
Esperava, esparava, esperava
Lo trin de cinq oras vint e sèt
Sul trepador de la gara
Esperava cada matin
E lo vilatge se trufava
En li disant i a ges de trin
Òme blau, dins lo matin blanc
Lo drapèu roge dins la man
E sa vida s'es passada
A esperar son paure trin
E lo vièlh Fai ta Mala
Refusava de morir
Refusava totjorn de creire
Que son trin passariá pas
E disiá que voliá faire
son mestièr fins al trespas
Òm l'apelava Fai ta Mala
E la mala jamai la faguèt
Mas moriguèt un matin de prima
A cinq oras vint e sèt
Sul trepador de la gara
Lo drapèu roge desplegat
Dormissiá Fai ta Mala
Dormissiá coma un enfant
Òme blau, dins lo matin blanc
Lo drapèu roge dins la man
I a pas pus de Fai ta Mala
I a pas pus de matin blanc
L'an enterrat dins lo vilatge
Lo drapèu roge dins la man
Mas del costat de la gara
Lo vent canta aquel refranh
I a aurà pas pus de Fai ta Mala
Lo drapèu roge es per deman
AI CAUSIT DE CANTAR
Ai causit de cantar
L'amor la vida
E vaquí que me trapi
Davant aquel silenci
Ai causit de cantar
La flor la femna
E vaquí que se traïson
Dins ma boca los mots
Ai causit de cantar
Lo cèl la prima
E vaqui que l'ivern
Jamai s'acaba pas
Ai causit de cantar
La nuòch l'estela
E vaquí que l'imatge
D'un presonièr me ven
Ai causit de cantar
Lo gran la tèrra
E vaquí qu'es desèrta
La plana ont ai viscut
Ai causit de cantar
Mon pòrt ma vila
E vaqui que la barca
Ja se perd dins l'estanh
Ai causit de cantar
L'amor la vida
E vaquí que me trapi
Davant aquel silenci
⬅︎
Patric - l'Estaca [45t]
Ventadorn 1972
Ai causit de cantar l’ESTACA, de Lluis Llach
per que aquela estaca ont Siset e son pichòt
enfant son ligats es la nòstra tanben,
e perqué mai que mai la cançon de Llach
l'an interdicha en Catalonha.
Amb ma cançon per Euskadi ai pas volgut
portar pèira a un mit, mas solament indicar
que basca, catalana o occitana, la votz es parièra.
L’ai escricha per un que moriguét per son païs.
Son nom i fa pas ren. Foguèron força.
Fai ta mala vòl pas partir. Es pas sol tanpauc.
Es per aquestes ma cançon. E se de còps lo silenci
fa paur, se lo cant junta pas amb la volontat
de viure que te buta a cantar, cresi qu’es pas
una rason per se calar. Emai se se
metián tornar
a interdire l’Estaca per
« reconstitucion de cançon dissolguda »…
PATRIC.
☟ telecargar en ☟
wav
flac
mp3
*
L'ESTACA
Lo vièlh Siset me parlava
De bon matin al portal
E lo soleh esperàvem
Los carris vesèm passar
Siset non veses l'estaca
Que i siam totes ligats
Se podèm pas s'en desfaire
Jamai podrem caminar
S'estirem totes vai tombar
Gaire de temps pòt pas durar
Segur que tomba, tomba, tomba
La clinada es a dejà
Se ieu l'estiri fòrt d'aquí
E tu la tiras fòrt d'ailà
Segur que tomba, tomba, tomba
E se ne podrem desliurar
Pasmens fa fòrça temps ara
Que se'n escorjan las mans
E quand la fòrça me daissa
Mai granda e larga ela ven
De tot segur qu'es poirida
Pasmens Siset pesa tant
De còps la fòrça m'oblida
Torna me dire ton cant
L'avi Siset que se cala
Mal vent que se l'emportèt
El sol sap ont es anat
E ieu sota lo portal
Mentre passan d'autres dròlles
Leve lo còl per cantar
Lo darrièr cant del Siset,
lo darrièr que m'ensenhèt
PER EUSKADI
Un aucèl s'es fach tuar
Dieu, qui cantarà
Lo caçaire a plan tirat
Dieu, l'ai vist tombar
Pasmens sa votz cantava la libertat
Un amor se vai finir
Dieu, l'òme es partit
L'an daissada sola aquí
Dieu, sul grand camin
Pasmens coma èra bèla son amistat
Un soldat a paur del fuòc
Dieu, es un enfant
Tèsta nauta dirà òc
Dieu per lo combat
Pasmens per aquela guèrra es un mòrt jà
Un òme s'es fach tuar
Dieu, sa libertat
E l'amor per son païs
Dieu, l'a tròp cridat
Tèsta nauta l'as ganhat, amic aquel combat
Pasmens, que ma cançon te cante mon amistat ...
FAI TA MALA
Son arribats un dimenge
Amb lo trin de Paris
An cercat dins lo vilatge
Lo cap de gara e li an dit
Fai ta mala mon brave
L'a decidat lo govern
Ara la linha es copada
Fai ta mala vai te'n
Dempuèi òm l'apelava "Fai Ta Mala"
E la mala jamai la faguèt
Esperava, esparava, esperava
Lo trin de cinq oras vint e sèt
Sul trepador de la gara
Esperava cada matin
E lo vilatge se trufava
En li disant i a ges de trin
Òme blau, dins lo matin blanc
Lo drapèu roge dins la man
E sa vida s'es passada
A esperar son paure trin
E lo vièlh Fai ta Mala
Refusava de morir
Refusava totjorn de creire
Que son trin passariá pas
E disiá que voliá faire
son mestièr fins al trespas
Òm l'apelava Fai ta Mala
E la mala jamai la faguèt
Mas moriguèt un matin de prima
A cinq oras vint e sèt
Sul trepador de la gara
Lo drapèu roge desplegat
Dormissiá Fai ta Mala
Dormissiá coma un enfant
Òme blau, dins lo matin blanc
Lo drapèu roge dins la man
I a pas pus de Fai ta Mala
I a pas pus de matin blanc
L'an enterrat dins lo vilatge
Lo drapèu roge dins la man
Mas del costat de la gara
Lo vent canta aquel refranh
I a aurà pas pus de Fai ta Mala
Lo drapèu roge es per deman
AI CAUSIT DE CANTAR
Ai causit de cantar
L'amor la vida
E vaquí que me trapi
Davant aquel silenci
Ai causit de cantar
La flor la femna
E vaquí que se traïson
Dins ma boca los mots
Ai causit de cantar
Lo cèl la prima
E vaqui que l'ivern
Jamai s'acaba pas
Ai causit de cantar
La nuòch l'estela
E vaquí que l'imatge
D'un presonièr me ven
Ai causit de cantar
Lo gran la tèrra
E vaquí qu'es desèrta
La plana ont ai viscut
Ai causit de cantar
Mon pòrt ma vila
E vaqui que la barca
Ja se perd dins l'estanh
Ai causit de cantar
L'amor la vida
E vaquí que me trapi
Davant aquel silenci